Μανιταρόφιλοι Λέσβου
σαν πιο παλιός στα μανιτάρια ήθελα να πω μερικά πράγματα.
Μέχρι σήμερα οι βροχές ήταν λίγες λίγη υγρασία και ψηλές θερμοκρασίες ( τα πάντα ξερά) οπότε βρήκαμε λίγες ποσότητες και λίγα είδη σε δύο κατηγορίες 1) πάνω σε δέντρα 2) σε μεγάλο υψόμετρο. (δεν βγήκε ούτε ο πλευρωτός της φερούλας που βγαίνει και με τα αγιάζια)
Προχθές έβρεξε αρκετά και επειδή αναμένονται και άλλες βροχές αναμένεται να έχουμε πολλά είδη και πολλές ποσότητες.
1)Να μην έχουμε απαίτηση να ταυτοποιηθούν όλα τα μανιτάρια που θα βρούμε. Ο Δημήτρης Δήμου εκτίμησε ότι στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί το 40% των μανιταριών. Ο Γιώργος Κωνσταντινίδης αναφέρει στο βιβλίο « τα Γρεβενά η πόλη των μανιταριών»ότι κατέγραψε 2500 είδη και από αυτά ταυτοποίησε τα 1250. Αν ο κάθε ένας μας στέλνει στο Φόρουμ από 50 μανιτάρια θα μπερδευτούμε. Ας περιοριστούμε στα πολύ συνηθισμένα , αυτά που έχουν έντονα χαρακτηριστικά και αυτά που μπορεί να μπερδευτούν με αυτά που τρώει ο πολύς κόσμος. Δυστυχώς δεν ξέρουμε ποια είναι σπάνια να τα προωθήσουμε σε εργαστήρια. Πάντως με διάφορες μεθόδους θα βελτιώσουμε τις γνώσεις μας -θα κάνουμε νέες καταγραφές- θα βρούμε νέους βιότοπους
2) Υπ όψη ότι τα μανιτάρια σε πρώιμες βροχές βγαίνουν σε μεγάλα υψόμετρα. Εκεί έχουμε πεύκα καστανιές βαλανιδιές πουρνάρια. Τα δύο τελευταία είναι σχεδόν ανεξερεύνητα. ( Στα πουρνάρια βρέθηκαν τα εκλεκτά Amanita rubescens και Boletus aereus)
3)Σε δύο ορεινές περιοχές ΟΛΥΜΠΟΣ (από Αμπελικό) και Κλαπάδος (προς Φίλια) οι δρόμοι είναι αδιάβατοι με ΙΧ. Μπορεί να φτιαχτούν με λίγα έξοδα (όχι βέβαια μόνο για μας- τους χρησιμοποιούν και αγρότες) Οι περιοχές έχουν θησαυρούς και για φαγητό και για επιστημονικό ενδιαφέρον.)
4) Νομίζουμε ότι μερικά μανιτάρια μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε με τη πρώτη. Όχι χρειάζεται και επιστημονική επαλήθευση. Πχ Ανακαλύψαμε ότι οι ρουσούλες που τρώμε είναι δύο ειδών. Russula delica και Russula chloroides .Βρήκαμε τις προηγούμενες χρονιές το Scleroderma geaster . Όταν το είπα στον Ηλία Πολέμη είπε ότι υπάρχει περίπτωση να είναι ένα άλλο μεσογειακό είδος. . Γι αυτό είναι καλό να φιλοξενούμε επιστήμονες (και μάλιστα όσο γίνεται σε περιπτώσεις που έχουμε πολλές καρποφορίες) . Φιλοξενίες επιστημόνων εχει κάνει το ΚΠΕ και εχει συνεισφέρει πολλά στην μανιταρογνωσία στον τόπο μας.
5)Ακόμα και τα μανιτάρια που ξέρουμε ότι τρώγονται έχουμε ελλείψεις σε τρόπους συντήρησης και μαγειρικής. Θα σαπίσουν τόνοι ρουσούλες και σουίλοι (μια χρονιά σάπισαν και Boletus aereus) Μπορεί κάποια να ξεραθούν να γίνουν τουρσί κλπ.
6) Θεωρώ αξιόλογο ότι ήδη έχουμε βοηθήσει και στην επιστημονική καταγραφή των μανιταριών της Ελλάδας. Αν πούμε ότι το τάδε μανιτάρι βρέθηκε στη Λέσβο (κάποιες λεπτομέρειες βιότοπος κλπ) πρέπει να υπάρχουν φωτογραφίες και ΞΕΡΟ ΔΕΙΓΜΑ. Όποιος επιστήμονας του εξωτερικού θέλει μπορεί να πάρει το δείγμα και να επαληθεύσει. Γι αυτό είναι απαραίτητη η δημιουργία αρχείου ξερών δειγμάτων και βάσης δεδομένων. Προς αυτή τη κατεύθυνση εργάζεται ο Γιάννης Ντίνος.
Είναι φανερό ότι με τον σύλλογο και με συνεργασίες μπορούμε να επιτύχουμε οφέλη για τους εαυτούς μας αλλά και να βοηθήσουμε το Νησί να αξιοποιήσει από όλες τις πλευρές (φαγητού –τουρισμού-επιστημονικού- αποφυγή δηλητηρίασης) τον μυκητολογικό πλούτο του. Ας τα κουβεντιάσουμε στη συνέλευση.
ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 7.30
Αρχοντικό Γεωργιάδη, Επάνω Σκάλα Μυτιλήνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου