Μήθυμνα Ν. Λέσβου, 14/12/2012
Από το Σεπτέμβρη μέχρι και πριν από λίγες μέρες απολαμβάναμε τα δάση του νησιού συλλέγοντας μέρος από την φτωχή καρποφορία σε μανιτάρια. Καταγράφαμε και φωτογραφίζαμε την ομορφιά, την ηρεμία και τον πλούτο (αισθητικό και οικονομικό) των δασών. Εισπράταμε τεράστια ευχαρίστηση από την ποικιλία των χρωμάτων, των αρωμάτων, των ήχων και γενικά τη ΖΩΗ, που κάθε δάσος φιλοξενεί.
Δυστυχώς από την ώρα που εμφανίστηκαν τα άσπρα (Russula delica) και τα κόκκινα (Lactarius sp.) γέμισε το δάσος από βάρβαρους εισβολείς που με όπλο τους τις τζουγράνες, κάθε είδους, το βιάζουν και το κακοποιούν καθημερινά. Προχθές ο Κλαπάδος ήταν, για άλλη μια φορά, σε άθλια κατάσταση. Εμφάνιζε εικόνα κατεστραμμένου τοπίου.
Χιλιάδες φαγώσιμα και μη μανιτάρια, εντελώς απαραίτητα στο κύκλο της ζωής του δάσους και του ανθρώπου, ήταν ξεριζωμένα από τους υβριστές - βιαστές - κυνηγούς των άσπρων και των κόκκινων.
Προκαλούν ανυπολόγιστη ζημία με μόνο στόχο τους η πώληση της "ματωμένης σοδειάς" τους στη γελοία τιμή των 10 € / kgr τα κόκκινα (τσαμίτες) και των 5 € / kgr τα άσπρα (τα οποία παρεπιπτόντως είναι γευστικά εντελώς απαράδεκτα). Οι ηλίθιοι αυτοί, όπως από πάντα συμπεριφέρονται οι εκπρόσωποι του είδους τους, ξεριζώνουν χιλιάδες μανιτάρια (ορισμένα μάλιστα μεγάλης χρηματικής αξίας) και καταστρέφουν τα μυκήλια τους. Αφανίζουν το βιότοπο και κονιορτοποιούν κάθε πιθανότητα αναπαραγωγής σε χιλιάδες είδη, κάθε μορφής.
Απ΄ όπου και εάν περνούν εξαφανίζουν τη ζωή καθώς αγνοούν παντελώς τη σημασία της ποικιλίας των ειδών. Και δυστυχώς "δουλεύουν" με τεράστια ταχύτητα καλύπτοντας απίστευτα μεγάλες εκτάσεις γής, ακόμη και τις απρόσιτες μέχρι πρότινος. Αγέλη κανονική "δίποδων εξολοθρευτών".
Στο διάβα τους απομένει η φρίκη και ο μεγάλος αριθμός σκουπιδιών που αφήνουν πίσω τους (πλαστικά μπουκάλια, σακούλες, πακέτα τσιγάρα και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί) σε απίστευτης ομορφιάς τοπία. Προσθέτουν το σκουπιδοοβολό τους σ΄αυτά που κάποιοι άλλοι αγαπητοί μας "συμπολίτες" πετούν καθημερινά, σε κάθε ρεματιά ή ξέφωτο.
Επιτέλους, νομίζω, ότι ο Σύλλογος θα πρέπει ή να παρέμβει δυναμικά ή να ξεκινήσει μια τεράστια καμπάνια ενημέρωσης ή τέλος πάντων να αναζητήσει μια λύση άμεσα εφαρμοστέα. Θα υποστήριζα ακόμη και την έκδοση εντολής απαγόρευσης κοπής των συγκεκριμένων μανιταριών προκειμένου να σωθεί τό θαύμα της ζωής.
Είναι πραγματικά έγκλημα αυτό που γίνεται καθημερινά στο δάσος από ανήδεους και μικρόνοες ζαμανφουτίστες οι οποίοι, μετά το τέλος της καρποφορίας των άσπρων και των κόκκινων, αδιαφορούν πλήρως και χασκογελούν όταν τους απευθύνεις την πρόσκληση να συμβάλουν στο καθαρισμό του δάσους για να αποτραπούν οι κίνδυνοι που το απειλούν (φωτιά, ρύπανση κ.α.).
Επειδή ώς κοινωνία επι δεκαετίες αποδεχθήκαμε απαθώς την "καλλιέργεια" της αυθαιρεσίας και του ωχαδερφισμού ως εθνικά αποδεκτή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να θεωρηθούν κοινωνικοί θεσμοί. Δεν υπάρχει από μηχανής θεός. Ή θα προσαρμοστούμε για να επιβιώσουμε ως είδος ή θα καταρεύσουμε (βλ. και το εξαιρετικό βιβλίο "ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ του Diamond Jared").
Δυστυχώς από την ώρα που εμφανίστηκαν τα άσπρα (Russula delica) και τα κόκκινα (Lactarius sp.) γέμισε το δάσος από βάρβαρους εισβολείς που με όπλο τους τις τζουγράνες, κάθε είδους, το βιάζουν και το κακοποιούν καθημερινά. Προχθές ο Κλαπάδος ήταν, για άλλη μια φορά, σε άθλια κατάσταση. Εμφάνιζε εικόνα κατεστραμμένου τοπίου.
Χιλιάδες φαγώσιμα και μη μανιτάρια, εντελώς απαραίτητα στο κύκλο της ζωής του δάσους και του ανθρώπου, ήταν ξεριζωμένα από τους υβριστές - βιαστές - κυνηγούς των άσπρων και των κόκκινων.
Προκαλούν ανυπολόγιστη ζημία με μόνο στόχο τους η πώληση της "ματωμένης σοδειάς" τους στη γελοία τιμή των 10 € / kgr τα κόκκινα (τσαμίτες) και των 5 € / kgr τα άσπρα (τα οποία παρεπιπτόντως είναι γευστικά εντελώς απαράδεκτα). Οι ηλίθιοι αυτοί, όπως από πάντα συμπεριφέρονται οι εκπρόσωποι του είδους τους, ξεριζώνουν χιλιάδες μανιτάρια (ορισμένα μάλιστα μεγάλης χρηματικής αξίας) και καταστρέφουν τα μυκήλια τους. Αφανίζουν το βιότοπο και κονιορτοποιούν κάθε πιθανότητα αναπαραγωγής σε χιλιάδες είδη, κάθε μορφής.
Απ΄ όπου και εάν περνούν εξαφανίζουν τη ζωή καθώς αγνοούν παντελώς τη σημασία της ποικιλίας των ειδών. Και δυστυχώς "δουλεύουν" με τεράστια ταχύτητα καλύπτοντας απίστευτα μεγάλες εκτάσεις γής, ακόμη και τις απρόσιτες μέχρι πρότινος. Αγέλη κανονική "δίποδων εξολοθρευτών".
Στο διάβα τους απομένει η φρίκη και ο μεγάλος αριθμός σκουπιδιών που αφήνουν πίσω τους (πλαστικά μπουκάλια, σακούλες, πακέτα τσιγάρα και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί) σε απίστευτης ομορφιάς τοπία. Προσθέτουν το σκουπιδοοβολό τους σ΄αυτά που κάποιοι άλλοι αγαπητοί μας "συμπολίτες" πετούν καθημερινά, σε κάθε ρεματιά ή ξέφωτο.
Επιτέλους, νομίζω, ότι ο Σύλλογος θα πρέπει ή να παρέμβει δυναμικά ή να ξεκινήσει μια τεράστια καμπάνια ενημέρωσης ή τέλος πάντων να αναζητήσει μια λύση άμεσα εφαρμοστέα. Θα υποστήριζα ακόμη και την έκδοση εντολής απαγόρευσης κοπής των συγκεκριμένων μανιταριών προκειμένου να σωθεί τό θαύμα της ζωής.
Είναι πραγματικά έγκλημα αυτό που γίνεται καθημερινά στο δάσος από ανήδεους και μικρόνοες ζαμανφουτίστες οι οποίοι, μετά το τέλος της καρποφορίας των άσπρων και των κόκκινων, αδιαφορούν πλήρως και χασκογελούν όταν τους απευθύνεις την πρόσκληση να συμβάλουν στο καθαρισμό του δάσους για να αποτραπούν οι κίνδυνοι που το απειλούν (φωτιά, ρύπανση κ.α.).
Επειδή ώς κοινωνία επι δεκαετίες αποδεχθήκαμε απαθώς την "καλλιέργεια" της αυθαιρεσίας και του ωχαδερφισμού ως εθνικά αποδεκτή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να θεωρηθούν κοινωνικοί θεσμοί. Δεν υπάρχει από μηχανής θεός. Ή θα προσαρμοστούμε για να επιβιώσουμε ως είδος ή θα καταρεύσουμε (βλ. και το εξαιρετικό βιβλίο "ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ του Diamond Jared").
Παναγιώτης Γεωργιάδης
Οικονομολόγος (M.Sc)
Καθηγητής Οικονομικών
Οικονομολόγος (M.Sc)
Καθηγητής Οικονομικών
ΥΓ : Οι αγροτικοί δρόμοι στο δάσος είναι εντελώς κατεστραμμένοι καθώς έχουν να συντηρηθούν πάνω από δύο χρόνια. Σε περίπτωση ανάγκης θα είναι αδύνατη κάθε παρέμβαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου